گروه بیهوشی تخصصی

در بیماران اینتوبه و بیمارانی که دارای تراکئوستومی هستند ، امکان خروج ترشحات ریوی توسط سرفه وجود ندارد . لذا این کار باید توسط ساکشن داخل تراشه صورت گیرد .

هنگام ساکشن تراکیال موارد زیر باید دقیقا مد نظر قرار گیرد :

 

•بررسی علائم و نشانه های نیاز به ساکشن ( از ساکشن غیر ضروری باید اجتناب شود ، زیرا موجب تحریک و زخمی شدن مخاط مجاری تنفسی می شود )

•در بیماران هوشیار قبل از ساکشن باید در مورد علت و نحوه انجام ساکشن توضیح داده شود .

•پوزیشن بیمار بایستی در حالت نشسته 45 درجه باشد ( به منظور جلوگیری از آسپیراسیون )

•قبل از شروع به کار باید دستها بطور کامل و صحیح شستشو داده شود .

•جهت این کار باید از سوند ساکشن استریل ( شماره 14 در بالغین استفاده شود . سوند شماره 14 دارای قطر خارجی 4 میلیمتر بوده بار یلوله تراشه سایز 8 مناسب است . بطور کلی قطر سوند ساکشن باید کنتر از نصف قطر لوله تراشه باشد .

•قبل از ساکشن باید بیمار توسط 3 تا 5 تنفس با اکسیژن 100% و آمبوبگ هیپرونتیله و هیپر اکسیژنه کرد ( به منظور جلوگیری از هیپوکسی و آتلکتازی در ضمن ساکشن )

•ساکشن باید توسط دستگش استریل انجام شده ، حین عمل دقت شود که دستکش ها آوده نشود .

•انتهای لوله ساکشن باید با یک گاز استریل گرفته شود تا دست فرد ساکشن کننده آلوده نشود .

•سر سوند ساکشن باید با نرمال سالین استریل مرطوب شود .

•هنگام وارد کردن سوند به هیچ وجه نباید ساکشن برقرار باشد .

•سر سوند باید به آرامی وارد لوله تراشه شده ( بدون وارد آوردن فشار بیش از حد ) بصورت دورانی به پایین رانده شود ، در حدی که مقاومت در مقابل عبور نباشد .

•پس از برخورد با مقاومت ، سر سوند باید 1- 2 سانتیمتر بالا آورده شود ، سپس ساکشن بصورت منقطع انجام گردد ( با استفاده از کانکشن Yشکل ) ساکشن نبایستی بیشتر از 10 – 15 ثانیه به طول انجامد .

•هنگام خارج ساختن سوند ، ساکشن باید همچنان به صورت دورانی انجام شود .

•پس از خارج کردن سوند ساکشن بیمرا باید مجددا توسط آمبوبگ متصل به اکسیژن هیپرونتیله شود . زمان بین هر بار ساکشن ، حداقل 20 – 30 ثانیه باشد .

•در صورتی که ترشحات غلیظ و چسبنده بوده و به راحتی با ساکشن خارج نشوند می توان 2 – 3 میلی لیتر N/sاستریل به داخل لوله تراشه ریخته پس از 3 تا 4 باز تهویه با آمبوبگ مجددا اقدام به ساکشن نمود . البته در صورت امکان وجود عفونت ریوی و پنومونی باید از تهویه با آمبوبگ اجتناب کرد زیرا می تواند منجر به پخش عفونت در سرتاسر ریه گردد .

•در صورت بروز ضربانات زودرس بطنی (PVC) عمل ساکشن کردن باید متوقف شده پس از اکسیژناسیون و هیپرونتیلاسیون و برطرف شدن PVC، مجددا اقدام به ساکشن شود .

•در صورتی که بیمار تحت PEEPقرار داشته باشد باید دفعات و زمان ساکشن کردن را به حداقل رسانید .

عوارض ساکشن تراکیال

 

این عوارض شامل موارد زیر هستند

 

•هایپوکسمی

•زخم های تروماتیک راه هوایی بخصوص در ناحیه کارینا

•دیس ریتمی های قلبی بخصوص PVC، تاکیکاردی ، برادیکاردی به علت تحریک واگ ، و مرگ ناگهانی

•برونکواسپاسم در نتیجه تحریک تراشه و برونش توسط کاتتر

•عفونت

•آتلکتازی

•تحریک واگ

•افزایش فشار داخل جمجمه ((IIC

 

منبع : اصول مراقبتهای ویژه در ICU ، CCUو دیالیز

تالیف : حسن شیری - ملاحت نیک روان مفرد ( اعضای هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی )