گروه بیهوشی تخصصی

یک مشتق کربوکسیله ایمیدازول که سبب بیهوشی سریع وبیداری سریعتر از باربیتوراتها ولی دیرتراز پروپوفول میشود.

از طریق افزایش اثرات مهاری GABA اعمال اثر میکند.
هیدرولیز آن تقریبا کاملست و کمتر از 3% آن از طریق ادرار بدون تغییر دفع میشود.
کلیرانس آن تقریبا 5 برابر تیوپنتال است.

اثر بر دستگاههای بدن:
پایداری قلبی عروقی ، مشخصه مقادیر اتومیدات جهت القاء بیهوشی است.
کاهش فشار مختصر و ناشی از گشادی عروق محیطی است.
بنظر میرسد اثرات مضعف تهویه ای آن کمتراز باربیتوراتها باشد.

اتومیدات منقبض کننده قوی عروق مغزی است که بصورت کاهش CMRO2, CBF, ICP نشان داده میشود.
همانند متوهگزیتال میتواند کانونهای صرعی را فعال کند.
حرکات میوکلونوس در بیش از 50% بیماران رخ میدهد.

اتومیدات خواص ضد تشنجی نیز دارد.
با مهار آنزیم 11 بتا هیدروکسیلاز سبب مهار قشر فوق کلیه میشود که تا 48 ساعت بعداز تجویز القایی طول میکشد.
کاربردهای بالینی:
-حفظ انقباض پذیری میوکارد مناسب باشد.
-درد تزریق اتومیدات بالاست.
-حرکات میوکلونیک شایع است.
-تهوع و استفراغ پس از عمل شایعتر از تیوپنتال و پروپوفول.

منبع:

http://anesthesia7.blogfa.com/post-17.aspx